Project week 16

17 juni 2018 - Banjul, Gambia

Maandag hadden we vrij van Africmed, dus hebben we lekker uitgeslapen. Laura wilde haar koffers al inpakken vandaag en ik heb alleen van mijn kleine koffer een paar spulletjes ingepakt. Daarna heb ik mijn blog weer bijgewerkt en een serie opgezet. Nadat ik seizoen drie had afgerond ben ik gaan douchen. Daarna heb ik heel even in de woonkamer gezeten en heb ik mijn tas ingepakt. Rond kwart voor vijf ging ik weer met de bushtaxi naar Turntable. Vanaf hier ben ik samen met Omar naar Sukuta gegaan (waar hij woont). Eerst hebben we een film opgezet, maar nadat de stroom uitviel hebben we weer foto’s en filmpjes gekeken op onze laptops. Rond half acht mocht hij weer eten en drinken, maar doordat ik me niet heel lekker voelde heb ik niet heel veel gegeten. Na het eten hebben we nog wat foto’s en filmpjes gekeken en hij ging weer twee keer bidden. Rond half elf gingen we met de taxi weer naar Brikama. Er was een speciale gelegenheid door de Ramadan vanavond. Toen we van zijn huis naar de grote weg liepen, waren er ontzettend veel kinderen op straat. Ze zongen liedjes en Omar vertelde dat ze dan langs de compounds gingen. Mensen zouden ze rijst geven, geld geven of voor ze bidden. De volgende dag zouden de kinderen dan koken met het eten en geld wat ze gekregen hebben die dag van te voren. Het verbaasde me dat er zo laat op de avond nog zoveel jonge kinderen op straat rondliepen. Toen we aan het wachten waren op de taxi kwam er een kindje langs om mijn een handje te geven. Tja… Als je er een een handje geeft, volgen er meer. Een rij van zeker tien kinderen wilden mij ook nog even een handje geven… Uiteindelijk in de taxi gestapt en thuis afgezet en snel in bed gekropen.

Dinsdag hadden we weer een dagje in Africmed. We hebben vooral heel lang tijd uitgezeten, want onze eerste patiënt kwam pas om half drie… Laura en ik hebben vooral veel gekletst en wat geïnternet. De dag duurde erg lang, maar we zijn er wel doorheen gekomen. Na stage hebben we onze laatste oliebol gehaald hier in Gambia en zijn we weer naar huis gegaan. Thuis hebben we het portfolio van het Sickbay-project afgemaakt, waar best nog wat tijd in is gaan zitten… Als avondeten hadden we pannenkoeken. Na het eten heb ik voor de laatste keer afgewassen hier in Gambia. Daarna heb ik nog even in de woonkamer gezeten, een frisse douche genomen en ben ik in bed gekropen.

Woensdag was onze laatste stagedag in Africmed. Mr. Colley heeft ons beoordelingsformulier teruggegeven. Verder heeft hij een brief geschreven, die nog uitgetypt en ondertekend moet worden. Deze mogen we morgen ophalen. We hadden helaas maar één patiënt ’s morgens. Onze stagedag eindigde al om twaalf uur, omdat we ’s middags om drie uur een ceremonie hadden op het Gambia College. Van Mr. Colley kregen we nog een klein cadeautje, een jurk, echt heel lief van hem! Morgen willen we nog langs gaan bij Africmed om afscheid te nemen van alle andere collega’s, maar Mr. Colley is er dan niet. We hebben hem bedankt voor onze leerzame stageperiode en zijn naar huis gegaan. Hier heb ik even rustig geluncht en daarna klaar gemaakt voor de ceremonie. We moesten onze Gambiaanse jurken weer aan, super warm! Wij waren mooi om Nederlandse tijd daar, kwart voor drie, maar zoals altijd ging het op z’n Gambiaans en begon het pas rond half vier. Er kwamen een paar mensen die we helemaal niet konden, maar op zich was het wel leuk. De president van de Student Union heeft een woordje gedaan, de principal van het College en een Nederlandse vrouw van de ambassade(?). Verder hebben mensen van de Sickbay etc. een dankwoordje gedaan. We kregen een certificaat uitgedeeld, er werden heel veel foto’s gemaakt en daarna wilden we weer naar huis gaan. We moesten nog iets regelen voor het vervoer van vrijdag, maar de principal was niet in kantoor dus zijn we naar Amadou gegaan. Hier hebben we een tijdje staan kletsen en toen liepen we echt richting huis. Onderweg kwamen we weer een paar bekenden tegen en uiteindelijk waren we rond half vijf thuis. Snel die Gambiaanse jurk uit en opdrogen voor de ventilator met z’n drieën! Allemaal hadden we ons snel omgekleed en gingen we buiten zitten om onze eigen diploma-uitreiking te doen. We hadden voor elkaar een titel bedacht en een diploma ervoor gemaakt. Na die uitreiking ben ik weer naar Turntable gegaan met de bushtaxi, waar Omar op me stond te wachten. Eerst kreeg ik een henna-tatoeage op mijn hand en daarna zijn we weer naar Sukuta gegaan. Hier hebben we weer wat gekletst, film gekeken en gegeten. Dit keer aten we pepersoep met pasta en brood. Omar zei dat de kok de echte peper eruit had gelaten en alleen maar zwarte peper had gebruikt. Nou, die zwarte peper proefde ik heel goed! Mijn mond stond weer in vuur en vlam hahaha. Daarna kreeg ik nog een soort rijstepap met pindasaus en baobabjuice. Dat had ik nog nooit gehad, maar was wel echt heel erg lekker! Na het eten hebben we de film weer opgezet en ging Omar tussendoor weer bidden. Na een paar afscheidswoordjes hebben we een taxi naar Brikama gepakt, waarnaar ik snel ben gaan slapen.

Donderdag hebben we uitgeslapen tot ongeveer negen uur. Gisteravond had Omar mij een Gambiaanse jurk gegeven en zei dat ik ook een aan Laura moest geven. Toen we opstonden hebben we deze beide gepast en ze stonden ons echt heel leuk! Super lief! Daarna hebben we ons klaar gemaakt om naar Africmed te gaan om afscheid te nemen van iedereen. De groep ging ook naar Turntable, want die gingen naar het zwembad. In Africmed hebben we een Recommendation letter gekregen en daarna hebben we een rondje gelopen door de kliniek om iedereen te bedanken. Daarna zijn we over de markt bij Turntable gelopen om te laatste dingetjes te halen die we mee naar huis wilden nemen. Helaas konden we niet alles vinden en dachten we dat het een goed idee was om dan even naar de markt in Brikama door te gaan. Wat we zelf ook wel hadden kunnen weten, was dit niet echt een strak plan. Morgen start het Suikerfeest dus het was echt niet normaal druk op de markt. We werden echt gek… Nadat Laura haar spullen bij elkaar had, wilden we weer teruglopen richting de compound. Er kwam een jongen achter ons aan, erg handtastelijk en hij liet ons maar niet met rust. Toen kwam er een vrouw die hem aansprak en tegen ons zei: ‘Pas goed op jezelf! Kom maar met mij mee, ik help jullie weg uit de drukte.’ Ze pakte Laura bij de hand en zo zijn we snel weggelopen van die markt. Even lunch gehaald en dit rustig opgegeten, want we moesten echt even bijkomen van de drukte pffff. Alle cadeautjes zijn nu binnengehaald en ik heb nog even gekeken hoe ik alles meekrijg in de koffers. Daarna konden Laura en ik het toch niet laten en hebben we High School Musical weer opgezet. Na de film hebben we even op bed gelegen, omdat we echt heel moe waren. Rond zes uur was de rest thuis en hebben we ons klaar gemaakt om naar Mamadi te gaan. Ik had heel graag willen douchen waant ik heb niet vaak zo erg gezweet als vandaag, maar er kwam helaas weer geen water uit de kraan. We zijn naar Mamadi gelopen (onderweg kwamen er weer een paar druppels uit de lucht) en daar kregen we super veel (Gambiaans) eten. Erg lekker, maar veel te veel haha! Na het eten en wat gekletst te hebben zijn we weer naar huis gegaan en was er nog steeds geen water (en stroom). We hebben buiten weerwolven gespeeld met z’n allen en daarna hebben we het grote huisje verbouwd. Alle matrassen hebben we in de woonkamer gelegd om een ‘slaapfeestje’ te houden. Het was erg warm en de ventilatoren werkten helaas niet omdat er geen stroom was… Lekker zweten weer…

Vrijdag wilden we uitslapen, maar we waren allemaal best vroeg wakker. Nadat we hadden ontbeten, hebben we onze koffers ingepakt. Rond half elf zijn we naar het College gelopen, omdat we online wilden inchecken. Nadat dit gelukt was zijn we weer naar huis gelopen en hebben we wat films gekeken om de tijd te doden… De dag duurt namelijk erg lang als je al vroeg klaar  bent met alles en je weet dat je bijna naar huis gaat. We kregen lunch van de buurvrouw, want vandaag was het Suikerfeest gestart. Helaas was er weer de hele dag géén water. Uiteindelijk had de taylor ons wter gebracht en heb ik me weer op Gambiaanse wijze de laatste keer gewassen. Ik voelde me erg vies dus was erg blij met het water dat wél beschikbaar was (anders hadden we morgen in de auto naar huis een erg stinkende rit!). Na het douchen heb ik nog heel even meegekeken met een film, de laatste spulletjes verzameld die naar de vuilnisbelt konden en de laatste afwas gedaan. Daarna kwam Omar met een vriend die hem naar huis zou brengen, nadat hij ons had uitgezwaaid op het vliegveld. We hebben nog even gekletst en de laatste sympfoe met fried egg gehaald. Amadou was al om twintig voor zes bij ons, terwijl we om zes uur hadden afgesproken. Voor het eerst flink op tijd, maar dat zorgde wel ervoor dat de stress om te laat te komen bij iedereen minder was. Nadat onze koffers door vele Gambianen op de bus waren getild, hebben wij afscheid genomen waardoor iedereen al erg emotioneel was geworden. Daarna zijn we met z’n allen naar de taylor gelopen om afscheid te nemen en weer terug gelopen naar de bus. Nog een paar andere Gambiaanse vrienden waren daar ondertussen ook, dus die hebben we ook nog even geknuffeld allemaal. Daarna zijn we met z’n allen in de bus gestapt en naar het vliegveld gereden. We waren veel te vroeg daar, de incheck zou pas een uur later zijn… We hebben even wat gedronken, daarna de koffers ingecheckt en nog even teruggegaan naar de mensen die ons uitzwaaiden. Uiteindelijk kwam het moment om echt afscheid te nemen en liepen de tranen weer bij iedereen over de wangen. We hebben elkaar meegetrokken en zijn door de douane gelopen. Hier hebben we nog een tijdje zitten wachten totdat we naar het vliegtuig konden. Tijdens het wachten viel de stroom nog een paar keer uit dus we verlieten Gambia ook echt in stijl! Vervolgens mochten we doorlopen, met een bus naar het vliegtuig en instappen. Weer een lange vlucht voor de boeg… We kregen nog een maaltijd aangeboden net voor vertrek, wat smaakte dat goed! Kip terryaki, crackers met smeerkaas, yoghurt en een gebakje. Allemaal erg lang geleden dat we dat hadden, dus dat viel erg goed in de smaak haha.

Zaterdag zijn we om zeven uur geland op Schiphol en konden we eindelijk onze familie weer knuffelen nadat we de koffers weer hadden gevonden! Super fijn om ze weer in de armen te kunnen sluiten en alle verhalen te kunnen delen. Thuis nog verrast door een versierd huis en later nog vriendinnen die als verrassing langskwamen! Ook opa en oma kwamen nog even langs om me weer te zien, super leuk. De hele nacht had ik niks geslapen dus ik was erg moe naarmate de dag vorderde…

Het is fijn om weer thuis te zijn, maar alles moet nog even op z’n plekje vallen. Vele verhalen en ervaringen die verteld moeten worden. Ik denk vaak terug aan mijn tijd in Gambia en vergelijk bepaalde situaties met elkaar. Het heeft even tijd nodig om weer gewend te zijn aan de Nederlandse cultuur, maar dat komt wel goed.

Mijn reisblog is nu ten einde gekomen. De vier maanden zijn voorbij… Ik hoop dat jullie het leuk vonden om iedere week te kunnen lezen wat ik heb gedaan en meegemaakt!

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

3 Reacties

  1. Metsje Krol:
    17 juni 2018
    Een mooi verslag van je laàtste week. Ik ben benieuwd naar jullie verhalen straks.
  2. Gaston:
    17 juni 2018
    Ik heb je verhalen met veel plezier gelezen.
    Nogmaals dit zal je zeker niet meer vergeten.
  3. Darboejula:
    5 juli 2018
    Yes, I enjoyed reading the stories you posted on this Blog.
    Putting everything in details (short & precise) not forgetting anything, this is so cool of you.
    One reason I always you are the #BEST!..... Dank je wel