De introductieweek in Gambia
24 februari 2018 - Brikama, Gambia
Vrijdag 16 februari was het eindelijk zo ver, het vertrek naar Gambia! ’s Morgens om ongeveer 10 uur reden we naar Schiphol. Het afscheid was moeilijk, maar daar moest ik even doorheen. Ik het vliegtuig was het een lange zit. We vlogen zonder tussenstop door naar Banjul, de vlucht duurde 6 uur en 40 minuten. We kregen in het vliegtuig best veel eten en drinken, dus dat was super goed verzorgd. We kwamen om 10 uur ’s avonds aan in Banjul, het was meteen drukkend warm. We hadden snel onze koffers gevonden en gingen toen pinnen. We hebben bijna een uur gewacht totdat ons vervoer er was. Ondertussen kwamen allemaal Gambianen naar ons toe om met ons te praten. Echt ontzettend vriendelijk en leuk! Iedereen wilde helpen je koffers mee te nemen etc. Toen we werden opgehaald kregen we allemaal een blaadje met onze Gambiaanse namen. Ik heet nu Nyima Sanneh. De koffers werden bovenop het dak van het busje getild, super zwaar, maar ze deden dat gewoon voor ons. Daarna zijn we naar Brikama gereden, een tocht in het donker, veel hobbels in de weg. We kregen in ons huisje weer super veel hulp, ze wilden ons helpen met de klamboe ophangen etc.
Zaterdag mochten we uitslapen, maar door alle vreemde geluiden waren we al vroeg wakker. Rond 5 uur ging de moskee af, begonnen allemaal kippen, geiten en honden lawaai te maken. Laura en ik zijn om half 8 opgestaan en hebben de koffers wat handiger ingedeeld. Onze slaapkamer is erg klein, er zijn geen kasten voor de spullen. De wc is naast onze kamer, fijn, maar hij trekt niet door. We moeten dus een emmer vullen met water en dat in de wc gooien. Lekker primitief allemaal. Om 10 uur waren we klaar voor het ontbijt. We zijn met de bus naar het Gambia College gegaan en hebben daar in Amadou’s huis ontbeten. We kregen tapalapa, een soort stokbrood met jam op. Daarna zijn we naar de markt in Brikama gegaan. Hier hebben we allemaal een Gambiaans simkaartje gekregen en hebben we daar rondgelopen. Wauw, wat een indrukken allemaal… Overal op de weg lopen ezels, geiten en honden. Het verkeer is heel chaotisch, iedereen toetert de hele tijd. Er kwam begeven moment een geur langs, waarvan ik dacht wat is dit. Lag daar een grote hoop met gedroogde vis, tjaa. Hierna zijn we naar het huis van de taxichauffeur gegaan. Hier hebben we op z’n Gambiaans rijst gegeten, dus met z’n allen rond een schaal en eten met je rechterhand. Daarna zijn we naar het strand gereden. De wegen zijn stoffig en er zijn veel hobbels. Zoals ze hier zeggen: “Free massage from the driver”. Daar hebben we lekker gezwommen, gezond, gewandeld en weer met veel Gambianen gepraat. Het strand was heel mooi, de weg ernaar toe heel apart. Op het strand stonden zelfs koeien… Daarna weer lekker naar huis, moe van alle nieuwe indrukken en het warme weer. Even snel onder een Gambiaanse douche, koud water, klein straaltje en geen licht. Om half 9 kregen we nog avondeten (salade). We krijgen hier echt veel te eten, wel lekker allemaal en het is onbeleefd om nee te zeggen, dus we eten maar gewoon door, jammie!
Zondag ging de wekker om half 9. Rond 9 uur zijn we naar het Gambia College gelopen om daar bij Amadou te ontbijten. We kregen tapalapa met ei, mayonaise en ketchup, erg lekker! Daarna zijn we met de bus naar de Serrakunda market geweest. Onderweg stopten we eerst om te kijken bij een vee markt. Hier stonden heel veel koeien en geiten die daar werden verkocht. Ook werden hier beesten geslacht. We konden zien dat ze de vacht van geiten afhaalden en de rest van het lichaam hing ergens anders op. Het stonk daar heel erg en toen we weer terug naar de bus liepen schrok ik best wel. Iemand trok een geit aan een poot mee, die geit mekkerde heel hard. Daarna mekkerde die nog harder en hadden ze hem geslacht. Het bloed zagen we op de grond eruit lopen, bah… Daarna reden we door naar de Serrakunda markt, waar we een tijdje hebben rondgelopen. We hebben hier allemaal het stof voor onze Gambiaanse jurk gescoord! Verder veel cultuurverschillen te zien. Vis en vlees ligt gewoon open en bloot en er zitten heel veel vliegen op. Daarna gingen we weer naar het strand. Hier hebben we weer even lekker in de zee gedoken, er waren hoge golven en een sterke stroming. Amadou kwam onze lunch weer naar het strand brengen, rijst met kip en ui. Op het strand hebben we nog gevolleybald met een aantal Gambianen van onze groep, heel erg leuk!
Maandag ging de wekker om half 9. Rond 9 uur hadden we het ontbijt op onze compound (tapalapa met jam en thee). De rest van de ochtend hadden we rust, we hebben met de groep wat gekletst over hoe het tot nu toe bevalt, wat we moeilijk vinden en wat we juist heel leuk vinden. Rond half 1 liepen we weer naar het Gambia College, want daar kregen we weer lunch bij Amadou thuis. Toen we daar kwamen bleek dat de lunch nog gemaakt moest worden en dat dit nog een uur zou duren. Lekker op z’n Gambiaans dus. Bij de lunch kregen we weer rijst, kip, tomaat en komkommer. Daarna gingen we een toeristentocht maken. Eerst gingen we naar de krokodillenpool, waar we krokodillen konden aanraken. De oudste krokodil was 72 jaar en er waren ook baby krokodillen. Daarna reden we door naar het monkeypark, waar we apen met de hand pinda’s konden geven. Ze pakten het zo uit je handen, echt super schattig. Je kon er lekker dichtbij komen. Toen we weg wilden gaan, was het busje kapot. De bus startte niet meer, we hebben de bus echt 10 keer met de hele groep hard vooruit geduwd in de hoop dat de bus dan zou starten maar dat werkte helaas niet. Er kwam uiteindelijk een automonteur die het busje heeft kunnen maken. We hebben zeker 1,5 uur daar gewacht totdat we konden vertrekken. Eigenlijk wilden we nog naar de vismarkt op het strand gaan, maar dat haalden we daardoor helaas niet meer. We waren rond 8 uur terug bij het Gambia College, waar we weer avondeten kregen bij Amadou. We kregen friet met ei en stokbrood. Erg lekker! Daarna ging iedereen lekker vroeg naar bed, want van het lange wachten van vandaag waren we erg moe geworden.
Dinsdag ging de wekker om 8:15 uur en waren we rond 9 uur bij Amadou voor het ontbijt. Vandaag hadden we een ander brood, het leek nog meer op stokbrood uit Nederland, maar ik ben de naam vergeten. Daarop zat een soort boterhamworst uit blik, van kip. Ik vond het erg lekker! Daarna kregen we een rondleiding over het Gambia College en ontmoetten we de (vice)principles. Vervolgens liepen we naar de school waar Luuk les gaat geven. Het was een lange wandeling in de volle zon, dus we hadden het allemaal super heet. Daarna liepen we verder naar het Brikama Health Centre, waar Christel, Debby en Sasja hun stage gaan lopen. Ook dit was nog een lange wandeling in de volle zon. We hebben daar lang moeten wachten totdat de directeur kwam en iedereen was oververhit. Daarna hebben we met een aantal belangrijke mensen van daar gepraat. Na het gesprek hebben we even wat gegeten (pinda’s, banaan en een soort oliebol), want iedereen was erg moe geworden. Hierna moesten we weer terug naar het Gambia College voor de lunch (rijst met kip), dit was rond half 5. Daarna hebben we allemaal de wificode gekregen van het Gambia College en hebben we het thuisfront onze ervaringen tot nu toe kunnen vertellen, gezellig! Rond 8 uur hadden we ons avondeten weer bij Amadou thuis, dit waren weer frietjes, tapalapa en als vlees hadden we lever. Het was erg lekker en daarna zijn we lekker naar huis gegaan. Even snel onder de douche en dan lekker slapen.
Op woensdag gingen we voor het eerst met de bushtaxi richting Banjul. We zaten met 16 mensen in de bushtaxi gepropt, lekker knus en warm! Daar gingen we naar de Nursing and Midwifery school, waar de verpleegkunde studenten lessen moeten volgen. Op de school hebben we met de directeur gepraat. Daarna gingen we naar het Health Counsil en hebben we daar met een belangrijke man gepraat (laag onder de minister). Hij verwees ons weer door naar één van de twee ministers van gezondheid in Gambia. In een grote kamer (soort Tweede Kamer uit Nederland) hebben we daar met de minister gepraat. Het is heel normaal om in Gambia met zulke hoge mensen te praten. Daarna zouden we naar Fajikunda Health Centre gaan (waar drie verpleegkunde studenten gaan werken), maar toen we net vertrokken waren hadden we een auto-ongeluk. De man die tegen ons aanreed kwam uit Senegal en had veel macht. Onze voorlamp was kapot, het was zijn schuld dus hij moest betalen, maar dit wilde hij niet. Zo ontstond er een ruzie waar ontzettend veel mensen bij kwamen. Uiteindelijk reden we maar gewoon weg zonder geld, maar kwamen ze nog achter ons aan. Toen gingen ze echt vechten, onze chauffeur pakte een glazen fles waarmee hij wilde slaan en de vrouwen trokken aan de kleren etc. Het was echt heel heftig om te zien en wij wilden graag weg, maar dat ging niet. De politie is er nog bijgekomen etc, uiteindelijk hebben we denk ik zo’n 1,5 uur vertraging gehad. We gingen door naar Fajikunda, maar we moesten voor vijf uur bij Africmed geweest zijn. Aangezien we het anders niet zouden halen, zijn Metsje, Amadou, Laura en ik met een privé-taxi naar Africmed gegaan. Hier hadden we eerst een heel formeel gesprek met de directeur en onze supervisor. Daarna kregen we een rondleiding door het ziekenhuis, waar we overal de kamers in konden lopen om ons voor te stellen. In Nederland zou dat echt niet kunnen, zeker niet als er patiënten liggen, maar in Gambia kan dat dus wel! Indrukwekkend allemaal! Het röntgenapparaat is nog kapot, maar ze hopen dat het gemaakt kan worden voordat wij daar starten maandag. Anders konden we nog op andere afdelingen in het ziekenhuis meekijken en de basis van verpleegkunde leren. Om 18:15 uur hadden we eindelijk onze lunch en daarna hebben we nog even wat geïnternet.
Op donderdag ging de wekker weer om 8:15 uur. Om 9 uur waren we bij Amadou voor het ontbijt, tapalapa met jam. Daarna hadden we een evaluatie van de introductieweek. We hebben verschillende onderwerpen besproken en verteld wat onze positieve en negatieve ervaringen hierbij waren. Hierdoor kunnen ze het programma verbeteren voor de volgende groep studenten. Daarna hadden we tot half 2 vrije tijd. We hebben in ons huisje wat gepoetst, de was gedaan en wat gekletst. Daarna gingen we voor lunch weer naar Amadou, rijst met kip, bonen en uien. Dit was de pittigste maaltijd tot nu toe, maar ik kon het nog wel hebben. Vervolgens gingen we met onze taxi naar Tanka Tanka, het enigste psychiatrische ziekenhuis in Gambia. Het was best heftig om te zien, de mensen liepen echt achter ons aan toen we een rondleiding kregen. Ik voelde me echt niet prettig daar, was bang dat de mensen me zouden aanraken en ik had geen idee of ze agressief zouden reageren op iets. Ik was echt blij dat we daar weer weg konden! Nadat we bij TankaTanka waren geweest, reden we door naar Pocoloco, een toeristisch strandgebied. Het was hier veel drukker dan we eerder op het strand hadden. Er kwamen veel mensen langslopen om dingen te verkopen, er waren veel toeristen en het waaide er heel erg. We werden een beetje gezandstraald, liggen was niet fijn want dan kregen we allemaal zand in ons gezicht. Mijn hele lichaam zat onder het zand, ik kreeg het er niet meer af door de zonnebrand wat ik ’s morgens had opgesmeerd, bah. Daarna gingen we naar een Nederlands restaurant daar en aten we allemaal een kroket of frikandel, jammie! Hierna gingen we weer naar het Gambia College voor het avondeten bij Amadou (sla + brood).
Vrijdag was de eerste dag dat we zelf voor ons eten en drinken moesten zorgen. Laura, Luuk en ik zijn om 8 uur tapalapa met beleg gaan halen. Jam konden we niet vinden, dus hadden we een soort chocopasta meegenomen en wat sap om te drinken. We hebben daarna samen ontbeten en besproken wat we gingen doen. We zijn met z’n vijven naar de markt in Brikama gegaan om eten te halen om mee te nemen naar het strand en voor ons avondeten. Wauw, wat was dit heftig. Het was ontzettend druk en je moet afdingen op de prijs maar je hebt eigenlijk geen idee hoeveel iets zou kosten. Veel mensen op de markt spraken geen Engels, dus het was lastig. We hebben alles wel bij elkaar gekregen en waren daarna heel blij dat we weer naar huis konden om even bij te komen… Om 12 uur gingen we naar het strand. Alagie had voor ons een bushtaxi geregeld die ons rechtstreeks zou brengen, dat was heel fijn. Het waaide best hard, dus iedereen kreeg het uiteindelijk koud. De bushtaxi zou ons eigenlijk om 5 uur komen ophalen, maar hij kwam pas om kwart over 6. Daarna gingen we naar huis en wilden we gaan koken. De keuken moest nog gepoetst worden, dus we hadden een taakverdeling gemaakt. Een paar gingen de keuken poetsen, een paar koken en de anderen afwassen. Het poetsen van de keuken duurde erg lang want alles was heel vies. Toen wilden we gaan koken en vroegen we hoe we het klaar moesten maken. Het bleek dat we niet eens alle ingrediënten hadden voor onze voorgestelde maaltijd…oeps. We wilden eigenlijk domoda maken, we hadden daar de saus wel van gehaald. Het bleek dat dit 2 uur zou duren voordat dat gaar zou zijn. We zijn met Hamza tapalapa, aardappelen en mayonaise gaan halen en hij heeft ons toen geholpen met koken. Uiteindelijk was het een erg lekkere maaltijd, maar wel pas rond kwart voor 10.
Groeten Gaston.
Fantastisch