Project week 13

29 mei 2018 - Banjul, Gambia

Maandag gingen we na twee weken eindelijk weer naar Africmed. Iedereen had ons weer gemist, echt super grappig hoe ze dan reageren. Bij binnenkomst kregen we eerst allebei een ballon en twee lolly’s. Vervolgens hebben we gepraat met Mr. Bah over de projectvoortgang. Iets later kregen we nog sinaasappelen van iemand. Zaterdag staat de eindpresentatie op de planning. We hebben de hele dag aan het project gewerkt, want we moeten nog wat verslagen maken en de presentatie voorbereiden. Om drie uur gingen we weer naar huis. Eerst even bij de winkel wat boodschappen halen en daarna met de bushtaxi terug. We hebben al veel meegemaakt met bushtaxi’s, maar vandaag hadden we weer een verkeerde uitgezocht. De rit naar huis heeft nog nooit zo lang geduurd! Pffff… Toen we thuis waren zijn we eerst even naar de tailor gelopen. We wilden nog wat kleine aanpassingen laten doen aan onze Gambiaanse jurk. Daarna even naar de vuilnisbelt gelopen om wat afval weg te gooien en toen lekker gedoucht. Helaas lag het internet op de compound na het douchen er weer uit. We hebben wat gekletst. Luuk had een eigen creatie gekookt wat echt super lekker was. Nadat ik geholpen had met de afwas hebben we Harry Potter deel 2 gekeken. De films duurt lang, dus toen we moe waren hebben we hem op pauze gezet. We zijn lekker gaan slapen en morgen kijken we de tweede helft.

Dinsdag hebben we weer aan ons project gewerkt in Africmed. Het overdrachtsdocument hadden we al grotendeels af, maar later bleek dat het in het Engels moest. Dit document hebben we dus zitten vertalen en we hebben gewerkt aan het procesverslag. Op het einde zijn we naar Mr. Bah gelopen om te vragen of de poster al was uitgeprint. Hij heeft iemand gebeld en gevraagd of ze het voor morgenochtend kon regelen… Nu nog afwachten of het ook echt gaat gebeuren… Toen we klaar waren kwamen een paar collega’s nog naar ons toe om te kletsen, dat is altijd erg gezellig. In plaats van dat je dan om drie uur weg bent is het zo een stuk later. Na stage gingen we even langs de supermarkt en daarna weer op zoek naar een bushtaxi. We liepen richting de bushtaxi’s en toen was er een hele rare man, die Laura gisteren ook al knuffelde en die ze dus wegsloeg, die weer op ons afkwam. Laura pakte me vast en begon te rennen hahaha. Daarna zaten we in de bushtaxi te wachten tot die vol was en kwam die man weer naast het raam staan. We deden allebei alsof we hem niet zagen, maar wat was dat een raar persoon… Thuis heb ik in de woonkamer op de bank gezeten met wat muziek aan. Daarna heb ik met Laura de maaltijdsalade gekookt, het eten was erg lekker! Na het eten hebben we water en brood gehaald voor morgen en daarna hebben we Harry Potter weer opgezet. Judith was thuisgekomen van de vakantie met haar vriend, dus nu zijn we voor één dagje weer compleet.

Woensdag hebben we in Africmed de hele dag aan het reflectieverslag gewerkt. Zo’n reflectie schrijven is en blijft het saaiste van alles wat we moeten maken voor de minor, pfff haha. ’s Morgens hadden we nog even met Mr. Bah gepraat over de poster, de alcoholpompjes en de presentatie. ’s Middags wilden we onze lunch gaan halen en kwamen we Mr. Bah tegen. Hij zei dat de poster was uitgeprint, dus die mochten we gaan ophalen in zijn kantoor. De poster is nu vijf keer uitgeprint op A3 formaat en vijf keer als een kleine versie, daarnaast zijn ze allemaal gelamineerd. Yes, na tienduizend keer vragen is er nu weer iets kleins geregeld… Om drie uur gingen we weer naar huis. We hoefden niks te halen bij de supermarkt, dus meteen een bushtaxi gezocht naar Brikama. We waren lekker vroeg thuis en ik ben daarna een sollicitatiebrief gaan schrijven voor een afstudeerproject. Vanaf september ga ik afstuderen en helaas moeten we vanuit Gambia iets regelen voor een onderwerp. Het internet werkt niet meer op de compound en het internet bij Africmed is niet erg snel. Het is lastig om dit zo te regelen, maar we moeten wel. Het geeft me wat meer stress, terwijl Laura er lekker rustig onder blijft. Het zal allemaal wel goed komen, maar ik moet mijn rust er nog voor vinden. ’s Avonds aten we aardappelen met kipnuggets en wat groenten. Na het eten heb ik even de afwas gedaan, wat oefeningen met Laura en iedereen veel plezier gewenst voor de vakantie naar Dakar. Ze waren druk bezig met spullen inpakken, dus ik ben ook wat voor mezelf gaan doen. Behalve Luuk, Laura en ik gaat iedereen morgen naar Dakar van de groep. Ze vertrekken om vijf uur ’s morgens en zijn dan weg t/m maandag. Het zal echt heel erg stil worden op de compound…

Donderdag hebben we weer aan het project gewerkt in Africmed. Eerst hebben we onze presentatie van aankomende zaterdag voorbereid. Gisteren kreeg ik een berichtje binnen waarin stond dat binnen de Whatsapp-groep van Africmed gestuurd was dat de Nederlandse radiologiestudenten op zaterdag om half vier een presentatie geven over handhygiëne, stralingshygiëne etc. Alle radiologie collega’s moeten aanwezig zijn en al het andere personeel is ook uitgenodigd. Tja, dat had ik niet helemaal verwacht dus daar werd ik wel even zenuwachtig van… Spannend, maar we gaan zien wat er gaat gebeuren haha. Toen we net met het project bezig waren kwam Mr. Bah naar ons toe. Hij vertelde dat hij gisteren naar de CEO was gegaan met de uitgeprinte poster. De CEO was er erg blij mee en wilde de poster graag verspreiden door de hele kliniek. Ze gaan de poster nog vaker uitprinten en lamineren en dan verdelen in het ziekenhuis op verschillende plekken die zij samen hadden besproken. Dit gaf ons toch wel een trots gevoel, ondanks dat het eerst voelde alsof we niks konden bereiken, lijkt er nu toch echt wel verandering in te komen. Verder hebben we nog aan het procesverslag gewerkt. Na stage zijn we in de supermarkt boodschappen gaan halen voor het avondeten van de komende dagen. Toen we thuis waren hebben we Harry Potter deel 3 opgezet. Ergens halverwege hebben we de film op pauze gezet en hebben Laura en ik gekookt. Het was heel simpel, wat noedels koken en een pot met zoetzure saus opwarmen. Ondanks dat het super snel klaar was, smaakte het wel heel goed. Na het eten ben ik met Laura naar de vuilnisbelt gelopen en Luuk heeft de afwas gedaan. Daarna konden we het niet laten om Harry Potter 4 ook nog te starten… Toen die film was afgelopen zijn we lekker naar bed gegaan.

Vrijdag zijn we rond negen uur opgestaan. Eerst hebben we rustig ontbeten en daarna hebben we snel onze was gedaan, aangezien er nu nog water was. Na het wassen zijn we aan het Sickbay project gaan werken. Nadat we hier geen concentratie meer voor over hadden zijn we gaan relaxen. Eerst even naar de tailor gelopen om hallo te zeggen en lunch gehaald. Daarna heb ik afleveringen gekeken van Greys Anatomy en daarna kwam de verveling. Er was gewoon echt niks te doen en we wisten ook niet wat we konden gaan doen… Uiteindelijk heb ik ons huis even geveegd en ben ik weer op de bank gaan liggen. Redelijk op tijd zijn Laura en ik begonnen met koken, om iets te doen te hebben haha. We hadden pannenkoeken gebakken, voor drie personen is het veel minder werk dus we waren vrij snel klaar. Na het eten wilde ik douchen, maar was er helaas geen water. We hebben Harry Potter deel 5 opgezet en toen er weer water was hebben we de film even onderbroken om te kunnen douchen. Daarna hebben we de film weer opgezet met wat chips erbij. Rond half elf lagen we in bed.

Zaterdag hebben we heerlijk uitgeslapen. Laura en ik hadden beide geen zin om uit bed te komen, dus uiteindelijk zijn we om tien uur opgestaan. We hebben rustig ontbeten, daarna heb ik de presentatie die we vanmiddag moeten geven in Africmed voorbereid. Vervolgens hebben we samen Luuk Halli Galli gespeeld en daarna zijn we vertrokken naar Africmed. We waren al vroeg daar, rond kwart over twee, zodat we nog even wat konden internetten. Wij hadden gezegd dat we de presentatie om drie uur zouden doen, maar in het berichtje dat rond was gegaan stond half vier. Wij stonden enthousiast om drie uur voor de afgesproken ruimte, maar er was niemand. Rond half vier kwam alleen Mr. Colley aanlopen, verder was er nog niemand. Nadat de CEO kwam vragen wat er was en wij vertelden dat we de presentatie nu zouden geven werd er iets meer geregeld. Mr. Colley ging het ziekenhuis af om bepaalde mensen te halen en uiteindelijk hadden we ongeveer zeven toeschouwers. De presentatie ging goed, alhoewel ik wel wat zenuwachtig was. Ik kon niet precies zeggen wat ik wilde, maar de collega’s waren tevreden met het resultaat. Na onze presentatie gaf de CEO aan dat hij een discussie wilde starten over het feit dat bepaalde dingen nog niet verbeterd waren op de afdeling, terwijl wij daar verbetering in zagen. Mr. Colley werd helemaal aangevallen door de CEO en Laura en ik stonden daar zo van: ‘Uhh… dit was niet onze bedoeling.’ We vonden het heel sneu voor Mr. Colley dat hij zich zo moest verdedigen, wat niet eens echt lukte. De CEO vond dat Mr. Colley als hoofd van de afdeling zijn verantwoordelijke rol daarin moest nemen en als er iets verbeterd moet worden, moet hij daar voor staan. Ja dat klopt wel, maar we hebben natuurlijk nu zelf gemerkt hoe moeilijk het is om iets geregeld te krijgen en snappen dan ook dat hij het uiteindelijk opgeeft als het niet dermate belangrijk is… Tijdens de presentatie was er best veel onrust, er liepen mensen in en uit, mensen werden gebeld en moesten die telefoontjes opnemen, iemand kwam zelfs nog binnenlopen nadat onze presentatie én de discussie al klaar waren… Gambian Time…  Na de presentatie zijn we naar Mr. Colley toegegaan om te zeggen dat dat niet onze intentie was. Hij gaf aan dat de CEO altijd zo reageert en dat hij het wel gewend was, dus hij vond het niet erg. Na de presentatie zijn we samen met Omar naar onze compound gegaan. Hier heb ik Omar wat foto’s laten zien van Nederland die ik op mijn laptop had staan, wat allemaal heel raar is voor hem. Laura heeft het grootste deel gekookt, ik heb haar een beetje geholpen. We aten rijst met kip en een sausje wat we in Africmed hadden gekocht. Daarna heb ik veel gekletst met Omar en lag ik uiteindelijk laat in bed.

Zondag hebben we weer lekker uitgeslapen. Na het ontbijt hebben we onze bikini aangedaan en alles ingesmeerd met zonnebrand. Laura, Luuk en ik zijn met z’n drieën naar het zwembad bij Lemon Creek gegaan. Daar konden we op een lekker strandbedje liggen, zonder dat er allemaal zand om ons heen is, ook wel eens lekker. De rit naar Lemon Creek toe heeft nog nooit zo lang geduurd als vandaag. Eerst konden we geen rechtstreekse bushtaxi naar Turntable vinden, dus hebben we een bushtaxi naar Serrekunda gepakt en zijn we bij Airport Junction uitgestapt. Daar hebben we een bushtaxi naar Turntable gepakt, maar beide bushtaxi’s waren erg langzaam vandaag. Vanaf Turntable hadden we redelijk snel een gele taxi naar Lemon Creek. Daar hebben we de hele middag lekker liggen bakken en wat kunnen internetten. Rond kwart voor vijf gingen we weer naar huis. In tegenstelling tot de langzame bushtaxi van vanmorgen, hadden we er nu een die heel veel haast had. Hij remde heel wild, deed gevaarlijke inhaalmanoeuvres. Wat waren wij blij toen we weer in Brikama waren, zonder een auto-ongeluk te hebben gehad, mijn god hahaha. Thuis zijn we snel onder de douche gesprongen. Er kwam echt maar een mini straaltje water uit de douche, maar alles is beter dan niks… Daarna kwam Omar weer even langs. Samen met Laura heb ik pasta gekookt. Het is zoveel makkelijker om maar te koken voor zo weinig mensen, je bent veel sneller klaar en hebt minder afwas, echt genieten hahaha. Na het eten hebben we met z’n allen Halli Galli gespeeld, echt een super leuk spelletje, want wat hebben we gelachen. Daarna zijn we op tijd gaan slapen. Vanaf morgen gaan Laura en ik proberen mee te doen aan de Ramadan. Onze wekker gaat om half vijf, dan gaan we eten en drinken en dan mogen we pas om half acht ’s avonds weer iets eten of drinken… Ik hoop dat we het halen, we zijn beiden niet van het opgeven dus het moet ons best lukken… Omar gaf als tip dat we het beter kunnen doen als we aan het werk zijn en afleiding hebben dus vandaar dat we kozen om maandag al te beginnen. Eigenlijk wilden we het pas om vrijdag doen, maar dan hebben we niks te doen en is het alleen maar lastiger.

Foto’s