Project week 14

Maandag begonnen Laura en ik met het vasten voor de Ramadan. Om half vijf ging de wekker en hebben we een hele tapalapa gegeten en één liter water gedronken. Daarna zat ik zo ontzettend vol dat het me er weer bijna uitkwam… Nadat we nog even teruggekropen waren in bed zijn we weer naar Africmed gegaan. Aangezien we ons project ver af hebben, gingen we vandaag gewoon werken op de afdeling. Helaas waren er tot elf uur geen patiënten en hebben we onze tijd weer zitten uitzitten. Om elf uur kwam een patiënt voor een IVP onderzoek. Dit hadden we in Gambia nog nooit eerder gezien en was dus erg leuk om nog te zien. Het onderzoek duurde erg lang en Mr. Colley vertelde van te voren al dat patiënten soms een allergische reactie hebben op het contrastmiddel. Tja. Ik stond mooi naast de patiënt en toen moest hij overgeven… Mr. Colley had al een bakje neergezet voor als het fout zou gaan en ik moest dat dus voor die patiënt vasthouden. Overgevende mensen is echt niet mijn sterkte kant en zeker met een lege maag is dat niet de beste combinatie. Laura kon het helemaal niet hebben en is naar buiten gelopen, terwijl ik de patiënt heb ondersteund. Laura bleef wat langer weg, waardoor ik best wat foto’s helemaal alleen heb ontwikkeld in de donkere kamer, best wel leuk haha! Na deze patiënt waren er nog een heleboel andere patiënten voor foto’s en hebben we ons de rest van de stagedag goed bezig kunnen houden. Na stage weer naar huis. Samen met Laura ben ik naar het Gambia College gegaan met onze laptop. We hebben zes dagen om een voorkeur op te sturen voor afstudeeronderzoeken en aangezien wij wat stresskippen zijn, wilden we vandaag alvast de onderwerpen zien. Nadat we alles gevonden hadden wat we moesten vinden zijn we weer naar huis gegaan. Daar heb ik nog even rustig op de bank gelegen. Het vasten valt mij op zich best wel mee, ik had het moeilijker verwacht. Als je eenmaal over je honger heen bent (rond twaalf uur), is het best wel goed vol te houden. Hetgeen dat je vooral merkt is dat je je erg moe en energieloos voelt. Om half acht mocht ik weer eten en drinken. Luuk had geregeld dat we vandaag Domoda met de buurvrouw konden mee-eten. Wat kun je dan genieten van eten en drinken na zo’n lange tijd, heerlijk. Na het eten hebben we even afgewassen, zijn we op zoek gegaan naar brood voor morgen (vannacht, lastig te krijgen). Laura en ik waren beiden erg moe en zijn erg vroeg al in bed gaan liggen.

Dinsdag ging de wekker weer om half vijf. Dit keer hadden we een halve tapalapa en een halve sympfoe, dat vulde gelukkig een klein beetje minder dan gisteren. Daarna nog één liter water achterover gegooid en weer terug in bed gekropen om nog even verder te slapen. Rond kwart voor acht zijn we weer naar Africmed gegaan en hebben we de hele dag aan het project gewerkt. We hebben de laatste dingetjes toegevoegd aan onze eindverslagen, de reflectie voor het laatste inlevermoment in Gambia opgestuurd en motivaties geschreven voor afstudeeronderwerpen. Na een kleine pauze, zonder dat we iets mochten eten of drinken, hebben we onze vlog als opdracht van Windesheim afgemaakt. Al zeg ik het zelf, hij is erg goed gelukt haha. Om drie uur zijn we gaan omkleden en eerst boodschappen gaan doen in de supermarkt. Daarna zijn we naar een restaurantje gegaan wat wordt bediend door dove mensen. Hilde was daar en vroeg of we ook even langskwamen. Daar hebben we even zitten kletsen, wij mochten nog altijd niks eten of drinken helaas haha. Nadat Hilde klaar was met het internetten daar zijn we weer naar huis gegaan. Ik heb eerst even op de bank gezeten bij de rest om te horen hoe de vakantie in Dakar was. Daarna ben ik even op bed gaan liggen aangezien ik erg moe was. Om half acht mochten we het vasten weer breken en genoot ik van het water dat ik kon drinken. Na het eten (pasta) zijn we water en brood gaan halen en daarna even voor mezelf het blogje bijgewerkt. Daarna heb ik met Laura een kaartspelletje gespeeld en zijn we het bed ingekropen.

Woensdag stonden we weer om half vijf op om te eten en drinken. Daarna zijn we nog even verder gaan slapen en rond kwart voor acht zijn we vertrokken naar Africmed. Vandaag werkten we gewoon weer op de afdeling. Het apparaat werkt soms wel hoe het moet en soms ook niet, daar is geen touw aan vast te knopen. Bij iedere patiënt die we hadden, moesten we wel een foto overmaken. Dat is echt helemaal niet goed… Mr. Colley vertelde me maandag dan ook dat als er in juni geen nieuw apparaat komt, er vanaf eind juni geen foto’s meer gemaakt gaan worden met dit apparaat. In de ochtend toen het nog erg rustig was, zijn we naar het dak van Africmed gelopen. Daar hebben we vanaf een grotere hoogte over Turntable heen kunnen kijken, dat was best wel leuk. De rest van de dag hebben we gewoon op de afdeling gezeten, gewacht en een paar patiënten geholpen. Eindelijk hebben we ook een keer kunnen zien hoe de chemicaliën ververst worden, dus nu hebben we echt alles gezien wat we kunnen zien hier. Om drie uur zijn we weer naar huis gegaan. Eerst even een frisse douche genomen en daarna Harry Potter deel 6 opgezet! Om half acht mochten we het vasten weer breken en genoten we eerst van water en een sinaasappel. Als avondeten hadden we soep met tapalapa en boter. Vrij snel zat ik weer vol. Na het eten heb ik even afgewassen en daarna hebben we nog ijs gegeten. Vervolgens na een lange tijd weer een potje weerwolven gespeeld met de groep en toen in bed gekropen.

Donderdag was onze laatste dag dat we gingen vasten, dus we stonden weer vrolijk om half vijf op om te eten en drinken. Daarna weer naar Africmed, waar we de hele dag hebben gewerkt op de afdeling. Er waren vandaag maar weinig patiënten, ongeveer vier, dus we hebben vooral weer veel tijd uitgezeten. Om drie uur waren we klaar en zijn we aan onze vaste tafel gaan zitten waar we altijd aan het project werken. Hier hebben we beiden een serie zitten kijken, want we moesten wachten totdat Omar klaar was met werken. Als hij klaar was, konden we samen reizen naar het huis van zijn broer. Omar had ons namelijk uitgenodigd voor Iftar (avondeten na het vasten). Rond vijf uur was hij klaar met werken en hebben we een bushtaxi naar Busumbala gepakt. Vanaf de grote weg moesten we nog een stuk naar de compound lopen en daar zijn we eerst binnen gaan zitten. Hier hebben we een stuk van een serie gekeken en ondertussen nog wat gekletst en met de kindjes gespeeld. Ik was zelf vooral heel erg moe, dat is echt wat het vasten met mij doet… Rond zeven uur zijn we buiten gaan zitten, want we mochten het vasten bijna breken. Omar vroeg steeds wat we wilden eten/drinken, waarop ik dan zei dat ik het wilde zoals zij het altijd doen, echt op zijn Gambiaans! Rond half acht mochten we weer eten en drinken, dus we begonnen wat met dadels en thee met melkpoeder erin. Iedereen ging toen bidden en Laura en ik zaten nog wat te kletsen totdat ze klaar waren. We kregen verschillende rondes met eten. Eerst brood met sla, tomaat, komkommer, aardappel, ei, vis, vlees en natuurlijk mayonaise en ketchup. Daarvan zaten we al erg vol, maar dat was nog niet alles… Ze hadden nog mango gesneden, want ik had gezegd dat ik dat wel wilde eten. Mangobomen zie je hier echt overal dus dat eten ze ook heel veel, en omdat het zo lekker is blijf je er maar aan eten… We zaten al erg vol en toen zei Omar dat we later ook nog Benachin zouden krijgen (rijst met vis). Waar moeten we dat dan stoppen? Nouja, voordat die Benachin kwam kregen we nog een lesje van Fatima (kleine nichtje, ongeveer acht jaar). Ze legde ons uit hoe we op z’n Gambiaans een doek als rok moeten omdoen en we kregen een ‘cape’ om onze haren te bedekken zodat alleen ons hoofd zichtbaar is. Daarna nog een lesje Mandinka praten. Verder hebben we nog gepraat met de broer van Omar, hij is militair en was dus al in veel landen geweest. Erg gezellig allemaal. Net als Omar wilt zijn broer ons meenemen naar ‘the village’, waar ze beiden zijn opgegroeid. We hebben afgesproken dat we daar volgende week zondag naartoe gaan. Het is ongeveer een uur rijden en dan gaan we ’s morgens weg en komen we ’s avonds gewoon weer thuis. Voor de Benachin ging Omar weer bidden met de anderen, dat gebed rond negen uur duurt altijd super lang dus heb ik nog maar wat gekletst met Laura. Uiteindelijk zaten we om half elf nog aan de rijst, wat wel heel lekker was. Bij het koken gebruiken ze soms groene blaadjes die heel pittig zijn. Als je dat opeet staat je mond echt in vuur en vlam. Ik was dus redelijk specifiek aan het zoeken naar stukjes zonder dat groene, totdat Laura ineens bijna de tranen in haar ogen had staan en niks meer wilde eten, hahaha! Rond elf uur was het echt tijd om naar huis te gaan en bracht de broer van Omar ons thuis in een super luxe auto!

Vrijdag hebben we uitgeslapen tot ongeveer negen uur. Daarna hebben we even ontbeten en hebben Laura en ik meteen de was gedaan. Na het wassen hebben we het procesverslag van het Sickbay-project afgemaakt, terwijl de andere studenten een overdracht deden van een medisch handboek dat we hebben gemaakt. Daarna heb ik wat afleveringen gekeken van een serie. Vervolgens werd het een beetje saai. Ik heb wat sudoku puzzels gemaakt en wat muziek geluisterd. Nadat mijn motivatie daarvoor op was, heb ik samen met Laura en Fatima twee films gekeken. Het was dus echt geen productief dagje. Na de films heb ik even gedoucht, in gezelschap met de grootste levende kakkerlak die ik tot nu toe had gezien… Ik kon het niet laten hem steeds in de gaten te houden, het was toch wel een beetje spannend hahaha. Na het douchen heb ik een potje Halli Galli gespeeld en vervolgens zaten we te wachten op ons avondeten. ’s Middags het de buurvrouw namelijk gezegd dat we avondeten zouden krijgen van Bran (de tailor) als verrassing. Het kwam met veel vertraging, waardoor we pas rond acht uur konden eten. Hij had Benachin met vis voor ons gebracht, wat wel heel erg lekker was. Daarna hebben we nog ijs gegeten met z’n allen, lekker! Na het eten heb ik even afgewassen en zijn we binnen gaan zitten en hebben we wat gekletst.

Zaterdag heb ik uitgeslapen tot ongeveer tien uur. Samen met Laura ben ik even brood en water gaan halen. De rest ging naar het strand, dus we hebben met z’n tweeën weer wat films/series gekeken. Amadou kwam nog even langs, dus daar hebben we ook nog een tijdje mee zitten kletsen. Wij vertrokken rond drie uur naar Turntable. Omar wilde graag dat ik zijn ‘tweede moeder’ zou ontmoeten. Zij was de assistent van de directeur voor Mr. Bah, dus daar zouden we samen met hem naartoe toen hij klaar was met werken. Helaas kon het vandaag niet doorgaan, omdat die vrouw een andere afspraak had. De plannen waren dus veranderd. Eerst zijn we naar een markt gegaan, waar we nog nooit eerder waren geweest. Hier was een ‘shopping mal’, heel raar om te zien, het leek alsof we terug waren in Europa haha. Verder hebben we nog een rondje gelopen over de vismarkt, maar de geur die daar hing kon ik vandaag echt niet goed hebben, pfff. Daarna zijn we naar zijn huis in Sukuta gegaan. Hier hebben we wat films gekeken en gekletst met zijn huisgenootje. Als avondeten hadden we spaghetti met groenten, vis en brood, lekker met de handjes eten zoals dat in Gambia hoort. Nadat we dit ophadden kwamen ze nog vragen of we meer wilden. We kregen later op de avond dus nog Domoda, maar die was erg pittig… Heel erg pittig, Laura en ik hebben er dus ook niet heel veel van gegeten want onze mond stond echt in vuur en vlam. Verder zijn we nog even bij de verhuurder van die compound gegaan. Ze hadden daar binnen Tom en Jerry opstaan, hahaha super grappig dat je zo’n bekend programma ook helemaal kan volgen als je dus een compleet andere taal spreekt. We zaten daar met z’n allen te lachen, echt wel grappig. Rond twaalf uur waren we weer thuis en zijn we lekker gaan slapen, het was echt bloedheet, lekker zweten in je bed, heerlijk!

Zondag hebben we uitgeslapen en hadden we om twaalf uur afgesproken met Omar. Hij werd echter gebeld door Africmed en moest op het werk eerst nog een computer maken. Wij hebben op de bank gezeten en wat gekletst met iedereen. Rond twee uur was Omar in Brikama en zijn Laura en ik naar de grote weg gelopen. Mooie timing, want Omar kwam precies aangereden met bushtaxi toen wij daar waren. We zijn samen naar de garage gelopen in Brikama om daar een taxi te pakken naar Makasuto. Dit was ook een mangrove, zoals Lamin Lodge, waar we nog niet geweest waren. De weg ernaartoe ging richting de ‘middle of nowhere’, maar Omar zei dat hij ons niet kidnapte haha. Toen we daar aankwamen renden er super veel apen rond in de omgeving. Nadat onze tourgids er was, zijn we een stukje gelopen naar de boot. Hier hebben we een boottochtje gemaakt van ongeveer een half uur, waar de boot vooruit gepeddeld werd. Aangekomen bij een stuk land zijn we eerst een hoog gebouw opgeklommen, waar we een mooi uitzicht hadden over de omgeving. Daarna hebben we een wandeling gemaakt in het bos, wat erg mooi was. Bij het eindpunt van de wandeling woonde een man die Palmjuice verzorgde. Hij liet ons zien hoe hij in de boom klom om Palmjuice te verzamelen en dit mochten wij daarna ook uitproberen. Daarna zijn we weer terug gelopen naar het begin en hebben we een spelletje gespeeld met cashewnoten totdat de taxi er was om ons weer terug te brengen. Door de Ramadan zijn mensen erg moe, dus onderweg naar de grote weg klom er iemand achter op de kofferbak en ging half over het dak liggen om mee te liften, oke… apart… In Brikama zijn we overgestapt op een bushtaxi richting Turntable. Daar zijn we gaan eten bij de oud assistent CEO, die Omar zag als tweede moeder. We hebben al vaker gezegd dat we nog nooit zo’n luxe huis hadden gezien in Gambia, maar dit overtrof het weer. Echt een huis zoals bij ons thuis, maar dat voelt wel heel gek en onwennig. We hebben hier avond gegeten aan tafel met een gewoon bord! Eerst kregen we een typisch gerecht van hier (ik weet de naam niet meer, een soort pap), met brood en meatpie. Daarna kregen we nog Domoda, wat erg lekker was en een stuk minder pittig dan gisteren hahaha. Daarna zijn we weer naar de grote weg gelopen en moesten we wat meer moeite doen om een bushtaxi naar huis te vinden. Rond tien uur waren we weer thuis en ben ik snel onder de douche gesprongen, want wat heb ik gezweet vandaag. Een beetje jammer dat ik vijf minuten na het douchen weer heel erg zweette… De ventilator hebben we voor het eerst maar aangezet om een enigszins goed nachtje te kunnen hebben.